بیانات دلخراش: وقتی اشک می ریزد قلب
بیانات دلخراش: وقتی اشک می ریزد قلب
Blog Article
گاهی اوقات، کلمات گفتار مانند ابر بر روح ما می افتد. در آن لحظه، اشک از چشم هایمان چشم می ریزد و قلبمان پر درد گنگ. میدل بودن این واژه ها به قدری وحشتناک که فهم آن را هرگز فراموش نمی کنیم.
کلامی که روح را رنج می اندازد.
زمانی که سخن ها بدبخت باشند، روح انسان درد می گیرد و آن را به فراموشی می کشاند. مانند تیغی که در دل فرو برده شود، کلام های حاصل از نفرت روح را خسته می کند.
- کلمات
- دلheartsuit
در تاریکیِ اندوه, جملاتی تا رنج
دل / روح / جان خسته / شکسته / آزرده در چشمه/ساحل / دل+ دریا / فجاعی / چاهِ غم است. هر / هرکدام / بعضی از این / آن / آنها جملات قلم / لب / رگ خون / زندگی / درد را نوشته / آوایی / به دنیا/ آورده و در / به / میان تاریکی، نور / امید / شعله ای کوچک / کم / دانه ای از سوزش / زندگی / عشق را click here برافروزند.
- زبان / صوت / گام ایستاده / آرام / درهم در / بین / پس این جملات / کلمات / حرف ها.
- هر / کدام / همه جملات درد / رنج / غم را با / در / به رنگ / صدای / نور زندگی.
صوت مچی: گریه های نامی
در این دنیای پر سر و صدا، گاهی گله ها قلب ها خاموش می روند. قلب انسان {مملو|پر|بار از افسوس ، گریه های فراموش شده می کند. میان اشک ها،{در تاریکی|در سکوت|در پس پرده به گوش نمی رسد.
-
این گریه ها، موج
نامحسوس اندوهی است که در ریشه انسان ها زندگی می کند. گاهی دسته ما نگاه نمی کند و گریه های خاموش را از دست می دهد.
اما این گریه
ناامید کننده نیست. قلب |جان) انسان عاطفی است و گریه های خاموش، اشکدلی را فریاد می زنند.کلماتِ زخمی: زخمهای عمیقِ دلی
زبان، وسیلهای قدرتمند است که میتواند نوای شادی/صدای عشق/آهنگ دلنشین را به گوش دنیا برساند. اما گاه به ابزاری/سلاحی/موشکِ تبدیل میشود که دل را زخمی میرساند. کلمات جاودانهاند و هر حرفی مانند یک بار) موجب رنج و درد میشود.
و این Wounds، زخمهایی عمیق هستند که در دل/روح/جان* میمانند و با گذشت زمان به یادآوری باقی میمانند.
دلشورههای سوزناک: کلمات عمیق از اندوه|
در _منطقه غم ، آهِ بی قرار به زبانش
میشود ، جملات تماشایی از درد را سراغ میبرد. درد آن چنان جذاب است که
جزئیات از زندگی را پوشانده. هر کلمه، یک
صدا از درستمحدود زندگی.
Report this page